راز آشوب‌ها در لبنان؛ تلاش برای امحایِ اسناد پشت پرده انفجار بیروت
از عصر روز شنبه (۱۸ مرداد ۱۳۹۹) لبنان و به ویژه بیروت شاهد حوادثِ آشوب‌طلبانه‌ای است که هدف اصلی و اساسی عاملان آن ایجاد هرج و مرج و ناامنی در این کشور است. در جریان این حوادث، آشوبگران به نهادها و مؤسسات دولتی یورش برده و دست به غارت آن‌ها زدند. در این میان، وزارتخانه‌های خارجه، اقتصاد و محیط زیست هدف یورش آشوبگران قرار گرفتند؛ کما اینکه بانک مرکزی لبنان نیز توسط آشوب‌طلبان مورد حمله قرار گرفت.
نکتۀ قابل تأمل در این زمینه حمایت ایالات متحده آمریکا از اقدامات خشونت‌آمیز آشوب‌طلبان در لبنان بود. در همین ارتباط، سفارتِ آمریکا در بیروت با صدور بیانیه‌ای مداخله‌جویانه ادعا کرد: «ما از حق ملت لبنان در اعتراضات مسالمت‌آمیز حمایت می‌کنیم و همۀ طرف‌های ذیربط را به اجتناب از خشونت تشویق می‌کنیم.» سفارت آمریکا در این بیانیه مدعی شده است: «ملت لبنان رنج زیادی برده‌اند و لایق رهبرانی هستند که صدای شفافیت خواهی را می‌شنوند.»
این بیانیه مداخله‌جویانه و تأمل برانگیز در خصوص حوادث اخیر لبنان در حالی صادر شد که شامگاه شنبه (۱۸ مرداد ۱۳۹۹) کوچک‌ترین نشانه‌ای از اعتراضات مسالمت‌آمیز در خیابان‌های بیروت مشاهده نشد و عناصر آشوبگر با توسل به اقدامات خشونت‌آمیز، ساختمان‌های وزارتخانه‌ها و نیز نهادها و مؤسسات دولتی را یکی پس از دیگری به آتش کشیده و محتویات آن‌ها را چپاول کردند. تصاویر متعدد از آتش‌سوزی‌ها در ساختمان‌های دولتیِ واقع در بیروت خود به تنهایی گواه بر این مدعا است. علاوه بر نقش آفرینیِ منفی آمریکا در حوادث بیروت، نقش فرانسه نیز در این حوادث به چشم می‌خورَد. به عبارت بهتر، رد پای پاریس در حوادث لبنان حتی پیش از وقوع انفجار مهیب بیروت دیده شد؛ یعنی زمانی که «ناصیف حتی»، وزیر خارجه سابق لبنان تحت فشارهای خارجی به ویژه از سوی فرانسوی‌ها از سِمَت خود استعفا داد. پس از انفجار بیروت نیز «امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه بلافاصله به لبنان سفر کرد و در جمعِ مردم این کشور سخنان مداخله جویانه‌ای را مطرح ساخت تا ابهامات پیرامون نقش پاریس در حوادث اخیر لبنان بیش از پیش افزایش یابد.
نکته‌ای که در خصوص حوادث اخیر بیروت بیش از هر چیز دیگری توجهات را به سمت خود جلب می‌کند، این است که این حوادث درست یک روز پس از سخنرانی مهم «سیدحسن نصرالله»، دبیرکل حزب‌الله لبنان به وقوع پیوست. دبیرکل حزب‌الله در جریان این سخنرانی که تنها به فاجعۀ بزرگ بندر بیروت اختصاص داشت بر لزوم شناسایی و محاکمۀ هرچه سریع‌تر عاملان وقوع انفجار در این بندر تأکید کرد.
در همین راستا، «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان اعلام کرد: «در جریان روند تحقیقات و فرایند محاکمۀ مقصران وقوع فاجعۀ بیروت، عدالت و حقیقت باید بیش از هر چیز دیگری وجود داشته باشند. نمی‌توان این حادثۀ بزرگ را فراموش کرد و یا آن را نادیده گرفت. باید حقیقت مشخص شده و عاملان این حادثه محاکمه شوند. از دولت لبنان می‌خواهم که با نهایتِ جدیت و قاطعیت با این مسأله برخورد کند. اگر حقیقت به صورتِ شفاف مشخص نشود، لبنان با بحرانی تحت عنوان بحرانِ موجودیتی مواجه خواهد شد.»
این تأکید مهم دبیرکل حزب‌الله لبنان بر لزوم شناسایی عاملان انفجار بندر بیروت خشم و عصبانیت طرف‌هایِ خارجی و نیز متحدان آن‌ها در داخل لبنان یعنی جریان ۱۴ مارس را به دنبال داشت و موجب شد تا آن‌ها به منظور ممانعت از فاش شدن اسناد مربوط به پشت پردۀ انفجار مذکور دست به کار شوند. بدین ترتیب، شخصیت‌های جریان ۱۴ مارس و رسانه‌های وابسته به آن‌ها تحریک افکار عمومی علیه حزب‌الله را کلید زدند تا ضمن خدشه وارد کردن به چهرۀ این گروه مقاومتی، مردم را به انجام اقدامات خشونت‌آمیز در کشور وادارند. به عنوان نمونه، «سامی الجمیل» رئیس حزب الکتائب که همۀ نمایندگان آن از پارلمان استعفا داده‌اند در مصاحبه با شبکه سعودی «العربیه» در سخنانی عجیب و هدف‌دار حزب‌الله لبنان را عامل نابسامانی‌های این کشور معرفی کرد. همین رویکرد جریان ۱۴ مارس و رسانه‌های وابسته به آن موجب شد تا «هادی القبیسی»، تحلیلگر لبنانی از هدف اصلی این جریان پرده بردارد. وی در این باره اعلام کرد: «جریان وابسته به سعد الحریری با انتشار اخبار دروغ به دنبال آشوب و فتنه‌انگیزی است.»
در واقع جریان‌های مخالف مقاومت در داخل لبنان با حمایت‌های خارجی به ویژه از سوی ایالات متحده آمریکا پس از تأکید دبیرکل حزب‌الله بر لزوم نهایی شدن نتیجۀ تحقیقات پیرامون حادثۀ انفجار بیروت، عناصر نفوذی و آشوبگر تحت امر خود را بسیج کردند تا به امحایِ اسناد موجود از حقایق پشت پردۀ انفجار بندر بیروت بپردازند. «عماد حب‌الله»، وزیر صنعت لبنان در واکنش به حملۀ شماری از عناصر نفوذی به تعدادی از وزارتخانه‌ها تأکید کرد: «نفوذی‌ها برای نابودسازی پرونده‌های فساد تلاش کردند.» به گفتۀ برخی منابع لبنانی اغلب کسانی که به ساختمان وزارت خارجه حمله کردند از خرابکاران بودند و با خارج در ارتباط هستند. در واقع، آن‌ها نمی‌خواهند تحقیقات دربارۀ انفجار بندر بیروت ادامه داشته باشد. بدیهی است در شرایطی که مطالبۀ اصلی و اساسی عمومِ مردم لبنان شناسایی، معرفی و محاکمۀ عاملان انفجار بندر بیروت است، یورشِ عناصر مزدور، نفوذی و آشوبگر به ساختمان‌های دولتی نمی‌تواند معنایی جز همکاری آن‌ها با دستگاه‌های خارجی به منظور سنگ اندازی در مسیرِ شفاف سازی واقعۀ بندر بیروت، داشته باشد.
بر اساس آنچه که گفته شد، پر واضح است که برخی طرف‌های داخلی در سایۀ حمایت‌های گسترده خارجی فاجعۀ انفجار بندر بیروت را به عنوان دستاویزی برای تسویه حساب‌های سیاسی به ویژه با حزب‌الله لبنان قرار داده‌اند. این در حالی است که دبیرکل حزب‌الله لبنان صراحتاً تأکید کرده بود که اکنون زمان مناسبی برای سوء استفاده از انفجار بندر بیروت به منظور پیروزی در دعواهای سیاسی و فرقه‌ای نیست. هرچند که عزم طرف‌های خارجی و متحدان داخلی آن‌ها در لبنان برای مقابله با مقاومت و حزب‌الله از رهگذر حادثۀ انفجار در بندر بیروت جزم شده است اما بدون شک تمامی تلاش‌های مذبوحانه برایِ آشکار شدن واقعیت‌هایِ پشت پردۀ حادثۀ مذکور در نهایت با شکست مواجه خواهد شد، چرا که قاطبۀ مردم لبنان همواره در بزنگاه‌های مختلف نشان داده‌اند که صفِ خود را از آشوبگران و آشوب‌طلبان جدا می‌کنند.
منبع تحلیل: خبرگزاری مهر
توضیح: «گزارشات و تحلیل‌های راهبردی ارائه شده از منابع معتبر داخلی و خارجی صرفاً برای آشنایی و تنویر افکار نخبگان و مدیران راهبردی کشور با تحلیل‌های راهبردی روزآمد بوده و لزوماً منطبق با دیدگاه‌ها و نظرات دانشگاه عالی دفاع ملی نمی‌باشد.»
نظر شما :